Tożsamość
Odznaka
Treścią odznaki jest godło. Mogą ją nosić członkowie KSM po przyrzeczeniu. Odznaka symbolizuje służbę Bogu i Ojczyźnie, jest nie tylko ozdobą, ale przede wszystkim jest wyrażeniem organizacyjnej i duchowej przynależności. Każdy, kto ją nosi winien pamiętać, że reprezentuje katolicką organizację, a po jego zachowaniu KSM będzie oceniane. Noszenie odznaki jest zarazem propagowaniem KSM-u. Symbol godła jest też umieszczany na drukach organizacyjnych, dyplomach. Odznakami dysponuje tylko Prezydium Krajowej Rady i są rozprowadzane za pośrednictwem Zarządów Diecezjalnych.
Sztandar
Sztandar jest symbolem naszej organizacji, jedności i zasad. Powinien być obecny w asyście trzyosobowego pocztu sztandarowego na ważnych uroczystościach kościelnych (np. procesja Bożego Ciała) i organizacyjnych (np. zjazdy, wybory, Uroczystość Chrystusa Króla). Podczas Mszy św. poczet sztandarowy zachowuje się według obowiązujących zwyczajów, ponadto sztandar opuszczamy podczas przyrzeczenia i hymnu. Powinien go posiadać Zarząd Diecezjalny, oddziałom i kołom zaleca się to w miarę możliwości. Aczkolwiek nie określa się ściśle wyglądu sztandaru, to jednak nie może na nim zabraknąć wizerunku patrona naszej organizacji, godła i hasła.
Hasło i pozdrowienie KSM-owicza
Pozdrowieniem naszej organizacji jest słowo „Gotów!”. Ma ono głęboką treść ideową. KSM-owicz jest gotów oddać wszystkie siły na służbę Bogu i Ojczyźnie; jest gotów do wysiłku i trudu dla osiągnięcia celu organizacji; jest gotów do stałego rozwoju duchowego przez ciągłe dokształcanie religijne; jest gotów ponieść upokorzenie i niewygodę, byle nie zaprzeć się swoich ideałów, które uważa za najlepsze; jest gotów do wysiłku fizycznego i wstrzemięźliwości; przez sumienną naukę stara się przygotować do pracy dla dobra Ojczyzny w dorosłym życiu. W oparciu o to słowo zbudowane jest nasze zawołanie: Przez cnotę naukę i pracę służyć Bogu i Ojczyźnie – Gotów? Odzew: »Gotów! Należy je używać na zakończenie zebrań. Wymawia je zawsze prezes lub zastępca, ewentualnie ktoś z Kierownictwa czy Zarządu, a wszyscy zebrani głośno odpowiadają: Gotów!
Legitymacja
Legitymację otrzymuje członek KSM po złożeniu przyrzeczenia. Jest na niej zdjęcie, dane personalne, kod statystyczny, godło KSM. Forma legitymacji jest zunifikowana w całym kraju. Dysponuje nimi Prezydium Krajowej Rady, a wydawane są przez Zarządy Diecezjalne, które powinny prowadzić szczegółową ich ewidencję. Posługiwanie się legitymacją razem z odznaką jest reprezentowaniem Stowarzyszenia na zewnatrz.
10 zasad KSM-owicza
1. Kochaj Boga, szerz Królestwo Chrystusowe w swojej duszy, w swojej rodzinie i w swym środowisku
Bóg jest Najlepszy, Najmędrszy i Wszechmocny, jest naszym Ojcem. Bogu wszystko zawdzięczamy. Musimy dbać o wszystkich, dla których możemy coś zrobić, aby byli lepszymi katolikami. Mamy szerzyć naukę Chrystusa w swej rodzinie, wśród sąsiadów, w otoczeniu szkoły, uczelni, pracy i wśród innych członków narodu.
2. Służ czynnie Kościołowi i Ojczyźnie
Miej oczy szeroko otwarte, od razu rób wszystko, co dobrego możesz. Jako światły Katolik stajesz się obrońcą Kościoła odpierając ataki na religię, kierując przeciwników Boga. Praca dla Ojczyzny ma większe znaczenie niż obrona na polu bitwy. Kiedy trzeba jej będzie bronić, nie powinieneś uchylać się od tego.
3. Kształcić swój umysł, swą wolę, swe serce
Nie żałuj czasu na czytanie dobrych książek, słuchanie dobrych wykładów. Bierz udział w pożytecznych rozmowach, pogadankach, ćwiczeniach. Trzeba mieć umysł jasny i prawdziwą wiedzę. Nawet najjaśniejszy umysł nie wystarcza, tam, gdzie nie ma silnej woli. Ćwicz więc wolę, a serce swe uczyń wrażliwym na potrzeby innych.
4. Szanuj swą godność, bądź prawy i czysty
Wielka jest godność człowieka, stworzonego przez Boga, odkupionego przez Syna Bożego. Wielka jest godność młodego człowieka. Staraj się byś niczym niegodnym imienia tego nie splamił. Bądź prawy i czysty, unikaj grzechu, zwłaszcza nieczystego.
5. Pracuj chętnie, cudzą pracę szanuj, dąż do sprawiedliwości społecznej
Roztropnie kierowaną pracą możemy budować silną i szczęśliwą Polskę. Kto umie pracować i zna trud pracy, ten nigdy nie pokusi się o zniszczenie owoców cudzej pracy, ani dorobku poprzednich pokoleń, czy dobra wspólnego.
6. Szerz chrześcijańską kulturę życia. Bądź uprzejmy, koleżeński, pomagaj chętnie bliźnim
Grzeczność i uprzejmość charakteryzuje dojrzałego chrześcijanina, który nie ma rozchwianej osobowości, ale w każdej sytuacji potrafi się znaleźć i uszanować innych ludzi.
7. Obowiązki spełniaj sumiennie, bądź karny i posłuszny
Sumienność i punktualność są niezbędne w każdej pracy. Bez nich wszystko, co robimy, będzie niedokładne. Praca zbiorowa wymaga od nas podporządkowania się, karności i posłuszeństwa. Bez dobrego kierownictwa i karności marnuje się wiele sił i środków.
8. Dbaj o zdrowie i rozwój fizyczny
Uprawiaj ćwiczenia fizyczne, nie używaj napojów alkoholowych. Sport, turystyka, ćwiczenia fizyczne, to nie tylko rozrywka, ale także ważny czynnik kształtowania osobowości i wzmocnienie sił fizycznych. Katolik jest nie tylko człowiekiem wielkiego „ducha”, ale i harmonijnie rozwiniętego ciała. Troska o integralny rozwój psychofizyczny jest także wykładnikiem naszej osobistej wiary. Dlatego zwracamy uwagę na twórczy wypoczynek i kulturalne, urozmaicone spędzanie wolnego czasu.
9. Bądź gospodarny, oszczędny, cudze dobro szanuj
Polska potrzebuje dzisiaj dobrych „gospodarzy”. Budujemy nasze państwo po wielu latach rabunkowej gospodarki. Ucz się gospodarować swoimi pieniędzmi i staraj się je jak najlepiej „zainwestować”.
10. Bądź stały w przekonaniach wytrwały w działaniu, pogodę ducha nieś w swe otoczenie
Myśląc o Bogu w świecie wyrabiaj sobie katolicki pogląd nas świat. Tym przekonaniom masz pozostać wierny. Bądź wytrwały w postępowaniu według swoich zasad, chociażby narażało cię to na nieprzyjemności, czy drwiny. Zadowolenie z tego, że wytrwałeś, będzie dla ciebie najlepszą nagrodą. Pogoda ducha i uśmiech niech promieniują z twojej osobowości. Spokój i umiejętność rozładowywania napiętych sytuacji niech będą darem jaki możesz zaofiarować innym. Wystrzegaj się taniej rozrywki i beztroskiej wesołkowatości.
